nie znajduje więcej zdobyczy niż tam, gdzie człowiek wzbija się na szczyty duchowego uniesienia. Tak uczy Kościół i gdybym czynić mógł, tak jak rozumiem, poddałbym się temu rygorowi. Wyznaję, że były okresy w moim życiu, gdy tak postępowałem. W tej chwili nie zdobyłbym się zapewne na to. Dlaczego! Jest to wstydliwość i ostrożność, którą analizować można tylko w drodze wyznań i samoobserwacji. Otóż odczuwam lęk zarówno przed sztucznością narzucania sobie podobnych stanów, jak i przed samym stanem, tak trudnym do określenia i nazwania. Lęk przed sztucznością równa się obawie popadnięcia w fałsz. Widziałem ludzi, którzy walczyli heroicznie ze swoim sceptycyzmem, narzucając