górali. Miała tu wielu przyjaciół. W czasach "Solidarności" z taką żarliwością angażowała się w zakopiańskie inicjatywy, jakby chodziło o wielką politykę. Pomagała nam z Jurkiem Jureckim wydawać podziemny Biuletyn, weszła do jego rady programowej, później do rady "Tygodnika Podhalańskiego". Przez wiele lat była naszą najwspanialszą Redakcją Terenową w Warszawie.<br>Nie wstydziła się nas. Potrafiła w niezwykłym swoim życiu znaleźć miejsce dla nas. I nie było w tym udawania. Z nieludzką odwagą broniła zasad, w które wierzyła - bez względu na okoliczności.<br>Osobiście przeżywała rozpad politycznego obozu. Umierał na jej oczach świat, który miał być Arkadią. Ludzie, których idealizowała, odchodzili w pogoni za