co z rannymi. Wrócił na przedwieczerzu z obu bohaterami dnia. Obrażenia nie zagrażały życiu. Chłopcy otrzymali zastrzyki przeciwtężcowe, założono im opatrunki, kazano je zmieniać w przepisanych odstępach i mierzyć temperaturę. Rivanol i jakieś maści Gwieździk wręczył Marcie.<br> Następnego dnia Surmówna wszystkie lekcje poświęciła pogadankom na temat ostrożności. Zabroniła dzieciom dotykać wszelakiego znajdowanego żelastwa. Jeżeli trafią na leżący w krzakach pocisk, granat czy choćby kulkę, mają natychmiast zawiadomić milicję, która przecież znajduje się we dworze. Po to są, czuwają. Każde życie jest potrzebne, na każdego czeka praca i to oni, jej uczniowie, będą kiedyś troszczyć się o dobrobyt kraju. Dość bezmyślnego wścibstwa