i księżmi czuwaliśmy nad spokojnym przebiegiem tych ćwiczeń duchowych. Tak, nad spokojnym przebiegiem. Najmniej kłopotu sprawiali najmłodsi. Do normalnych czynności marszałków należało wskazanie innego miejsca dla najbardziej niespokojnych osobników. Szczególne poruszenie dało się odczuć w najstarszych grupach. Na szczęście, codziennie poza nielicznymi przypadkami konieczności wyprowadzenia ze świątyni nie było większych wybryków. Szkoda tylko, że prawie żadne z rodziców nie zainteresowało się choć na parę minut, jak syn, czy córka zachowuje się w kościele. Pewnie niejedna mama czy tato zarumieniliby się ze wstydu za swą latorośl.<br>Na zakończenie mam pytanie. Jak skomentowalibyście, Drodzy Czytelnicy następującą uwagę dziewczyny wygłoszoną podczas Drogi Krzyżowej, a