132;stają się", poszukują rozwiązań, dokonują wyboru spośród wielu możliwości. Słusznie podkreśla się w raporcie UNESCO, że żadne gotowe rozwiązania nie są już dzisiaj przydatne, że wychowawcy i wychowankowie muszą razem uczyć się trudnej sztuki życia, poszukiwać jego sensu, uczyć się kochać świat i czynić go bardziej ludzkim.<br>Tak więc wychowania we współczesnym świecie nie da się sprowadzić tylko do &#132;wrastania", &#132;adaptacji" czy &#132;przygotowania", ale jego istotę stanowią wspólne poszukiwania, partnerstwo w budowaniu lepszego życia od dzieciństwa do starości. Nie rezygnujemy z przystosowania czy przygotowywania; nie mogą być one skreślone, trzeba jednak zmienić proporcje między treściami wychowania, opierającymi