porządku. Świat może się teraz walić na niego. <br>Jest jak trzeba.<br>I znów ręka Ślicznej...<br>Jeśli nie zgadza się z psycholożką, zapomni o wdzięczności, <br>z jaką czytał opinię o małym.<br>"Paweł... wybitnie inteligentny... pozytywny..."<br>Czytał jak wiersz.<br>Pisała &lt;orig&gt;zrozumialej&lt;/&gt; niż tamta. Zgadzała się. Lubiła <br>Pawła. Rozumiała go.<br>Podpisano: Alicja Olecka, wychowawczyni.<br>Ułożył teczki starannie, tę najgrubszą, Siwego, <br>na sam spód...<br>Wyjął kartkę z kieszeni. Wygładził. Potem podarł <br>na drobne kawałki. Wysypał z dłoni na środek leżącego <br>na wierzchu szarego kartonu z białym paskiem i tasiemką. <br>Podgarnął starannie wypadłe z kopczyka papierki.<br>Dopiero teraz rozejrzał się po pokoju.<br>Nie wiedział - podoba mu