i innych części ciała. Od więzienia był już spory kawał,<br>mógł się na moment zatrzymać. Obmył wodą zakrzepłą krew,<br>ale znów zaczęła się sączyć.<br> Obawa przed pościgiem dodawała mu sił. Jeszcze przez<br>jakiś czas biegł rzeczką, aż znalazł się we wsi Bronowice.<br>Kierował się do Lasu Wolskiego, tędy można było wydostać się<br>nad Wisłę. Teraz był już w miarę bezpieczny.<br> Wychodząc z lasu, nagle zauważył na łące u stóp kopca<br>Kościuszki żołnierzy. Leżeli przyczajeni za małym pagórkiem.<br>ich mundury niemal zupełnie ginęły na tle zielonej przestrzeni.<br>Przez moment zastanawiał się, co ma robić. Wydawało mu się,<br>że jeszcze go nie zauważyli, ale