zbyt wysoką, a jednocześnie już przeczuwał triumf nad szwagrami, którym podsunie przed oczy zwitek banknotów. A może lepiej nic nie mówić, zachować na płótno i farby, na oprawę, dzięki której obraz zyskuje jak kobieta na sukni. Równocześnie chciał się odwdzięczyć Tereyowi za życzliwość.<br>- Czy sto rupii nie będzie za wiele? - wyjąkał wreszcie.<br>- Nie, to jest więcej warte.<br>- Dla amatora, w Europie, może... Ale nie tutaj - bronił się. - Czy pani zaraz weźmie, czy mogę jeszcze ten obraz wystawić? Umieściłbym kartkę, że sprzedany, może nawet z ceną. Tak się praktykuje, obraz zaczyna się tym snobom, którzy wszystko przeliczają na rupie, bardziej podobać, działa