zużycie energii doprowadzanej z zewnątrz, opłacenie załogi pracującej w obsłudze procesu technologicznego, w zaopatrzeniu, zbycie, magazynach, zużycie maszyn i urządzeń technicznych, narzędzi pracy itd.<br>Rachunek efektywności ekonomicznej musi być zatem tym bardziej złożony, im bardziej rozbudowany jest zakres czynności obejmujących włączone do gospodarki przedsiębiorstwa środki od momentu ich wejścia do wyjścia. Decyduje o tym długość cyklu przetwarzania, stopień jego złożoności, czas przechowywania, ilość komponentów itd.<br>Istotny sens tego rachunku pozostaje jednak zawsze taki sam: w każdym procesie techniczno-gospodarczym chodzi o ustalenie rzeczywistych kwot pieniężnych, które będą przeciwstawione kwotom uzyskanym ze sprzedaży.<br>W praktyce rachunek efektywności ekonomicznej gospodarowania składa się zatem