przedstawienie, umocnił na długo francuski stereotyp Polaka-bohatera i idealisty, ochoczo ginącego za wolność, ojczyznę i wiarę. Teatr go skutecznie utrwalił.<br><br>&lt;tit&gt;Rozdział 6 DYSKURS Z PUBLICZNOŚCIĄ, CZYLI POETYKA POPROMIENIOWEJ PRZEDMOWY&lt;/&gt;<br><br>Pośród przedmów, jakimi romantyczni autorzy opatrywali dramaty, wyraźnie wyróżniają się te, które ukazywały się w popremierowych edycjach sztuk. Pisane (lub wykańczane) najczęściej bezpośrednio po premierze, ukazywały się drukiem w ciągu najbliższych dni. W przypadku teatralnego sukcesu ich głównym zadaniem była elegancka autoprezentacja dzieła (taka jest na przykład przedmowa do Ruy Blasa Wiktora Hugo). O wiele ciekawsze są te, które towarzyszyły sztukom źle przyjętym przez publiczność lub zakazanym po premierze przez cenzurę