do aktywnej służby po niemieckiej stronie, pozostawiając im jedyną możliwość ocalenia. Jeżeli tak, to rezultaty były kiepskie. Dwa razy więcej zginęło, niż skorzystało z tej możliwości. Z pozostałych, Niemcy nie mieli wiele pożytku. Można przyjąć, że mniej więcej równa liczba wyginęła i pozostała przy życiu, a z tego w połowie wykorzystano ich jako siłę roboczą, a połowę jako żołnierzy. A więc bilans: około 20 % wymordowano od razu i ci mieli chyba szczęście, 40% zamęczono, po 20% robotników i zdrajców na razie przeżyło.<br>Po piśmie Rosenberga sytuacja się zmieniła. Jeńcy radzieccy nadal nie mieli żadnych praw, ale nie mordowano ich w dotychczasowy sposób ze