z powodu ciągłych swarów Siedmiu Przywódców.<br>Modżaddidi został wybrany na pierwszego władcę Kabulu, ponieważ tylko on spośród nich nie miał własnego wojska, a więc żadnych szans, by powierzoną władzę zatrzymać siłą. Było też pewne, że jako zwolennik umiarkowania i starych porządków niczego nie zmieni. I wreszcie jako szlachetnie urodzony, gruntownie wykształcony, prawy i powszechnie znany budził najmniejszy lęk wśród cudzoziemców i nieufnych wobec mudżahedinów mieszkańców stolicy. Dwanaście lat nie starczyło przywódcom sojuszu Siedmiu, by się ze sobą porozumieć. Teraz mieli na to sześćdziesiąt dni panowania Modżaddidiego.<br>W Kabulu mówiono, że jest to człowiek pełen wigoru, obdarzony sarkastycznym poczuciem humoru. Mnie zaś