by pomóc dziecku uświadomić sobie, dlaczego podejrzewa, że rodzice, którzy go wychowują, nie są jego prawdziwymi rodzicami, co w ich zachowaniu skłania go do takiego myślenia. Z całą pewnością przyda się tu pomoc psychologa.<br>Dziecko, podejrzewające, że mieszka pod wspólnym dachem z obcymi ludźmi, którzy udają, że są jego rodzicami, wylęknione i pozostawione samo sobie, wyrośnie na człowieka niepewnego, łatwo uzależniającego się emocjonalnie od innych, skłonnego "rozdawać" siebie innym w zamian za namiastkę poczucia przynależności, wsparcia i akceptacji.<br>A tymczasem pozostają mu fantazje i marzenia o prawdziwych rodzicach, którzy wprawdzie je opuścili, ale gdzieś są, żyją i na pewno kiedyś powrócą