lodem i śniegiem. Składa się nań ciepło przenoszone na skutek przewodnictwa molekularnego oraz wymiana konwekcyjna (turbulencyjna). Obydwa składniki wyznacza się zazwyczaj metodami pośrednimi na podstawie gradientu temperatury w przypowierzchniowej warstwie powietrza. W porównaniu z konwekcją przewodnictwo molekularne w atmosferze jest praktycznie bez znaczenia (średnio ok. 100 tys. razy mniejsze). Konwekcyjną wymianę ciepła (H7) pomiędzy atmosferą a powierzchnią lodowca można opisać formułą: ((...)) Wielkość K& zależy przede wszystkim od stratyfikacji termicznej powietrza w warstwie przypowierzchniowej oraz od prędkości wiatru. Trzeba zaznaczyć, że przepływ ciepła odczuwalnego na powierzchni lodowca odbywa się z mniejszą intensywnością niż na lądzie. Nad lądem konwekcja skutecznie odprowadza nadwyżki ciepła