odwracając się i udając bez reszty pochłoniętego uprzężą. - Muszę jechać za nimi. Chciałem uniknąć pożegnań. A właściwie pożegnalnych dyskusji, które nie dałyby nic poza zbytecznymi swarami i stratą czasu. Pomyślałem, że będzie lepiej... <br>Samson Miodek, wsparty o ościeżnicę, splótł ręce na piersi i milczał, ale jego spojrzenie było aż nadto wymowne.<br>- Muszę jechać za nimi - wypalił po chwili napiętego wahania Reynevan. - Nie mogę inaczej. Zrozum mnie. To dla mnie niepowtarzalna okazja. Opatrzność... <br>- Osoba pana Hayna von Czirne - uśmiechnął się Samson - nasuwa i mnie wiele skojarzeń. Żadnego jednak nie nazwałbym opatrznościowym. Ale cóż, rozumiem cię. Choć nie powiem, by łatwo mi to