rannych. Od kul padło osiemdziesięciu dziewięciu ludzi Józefa, w tym dwunastu - z grupy zdolnych do walki. Indianie utracili również trzech swoich wodzów: Czerwone Echo, Pięć Ran i Tęczę. Jedna z żon Józefa doznała ciężkich obrażeń. Winą za porażkę Nez Percé obciążali wodza Lusterko. Zarzucali mu, że jako dowódca marszu nie wymusił szybszego tempa, oskarżali go również o wybór niewłaściwego miejsca na obozowisko. Chociaż dali się podejść nieprzyjacielowi, ów nagły atak nie zakończył się przecież całkowitą ich klęskę. Nawet Gibbon bardzo wysoko ocenił militarny kunszt Józefa, pisząc po tej bitwie: "Niewielu dowódców... potrafiłoby lepiej odzyskać pole po tak pełnym grozy zaskoczeniu".<br>Doprowadzeni