domu czeka na mnie żona. Masz szczęście, że nie masz żony... Naprawdę jedziesz?<br>- Powiedziałem.<br>- To wielka sprawa... Z czego się śmiejesz?<br>- Cieszę się.<br>- Aha... Proszę pani, jeszcze jedno piwo. Nic... Nie mam żadnego pomysłu. A forsa się kończy.<br>- Słuchaj, mam na drogę tylko kilka setek. Jeżeli chcesz, za stówę coś wymyślę.<br>- Kiedy?<br>- Zaraz. Co to ma być?<br>- Grotecha, bracie, grotecha.<br>Przez chwilę zastanawiasz się, czy nie uderzyć twego rozmówcy w twarz. Jeden cios w szczękę wystarczyłby, żeby spadł z krzesła. Nie znosisz takiego sposobu mówienia. Nagle stajesz się zadowolony. Powtarzasz cicho: "Grotecha, bracie, grotecha". Brudna koszula rozmówcy już nie sprawia ci