się ludzie wszystkich ziemskich ras i plemion, jest tworem malutkiej Europy zachodniej, o granicach mniej więcej pokrywających się z zasięgiem kościelnej łaciny. Tak już było sądzone. Na nieszczęście? Na szczęście?<br>&lt;name type="tit"&gt;Z Ćwiczeń duchowych&lt;/&gt; św. Ignacego Loyoli, czytanych dawno temu, zapamiętałem szczególnie te rady dla adepta, które odnoszą się do użytku wyobraźni. Powinieneś, powiada autor (streszczam z pamięci), ciągle powracać myślą do czasu, kiedy Jezus nauczał w Galilei, wyobrazić sobie tamtejsze miasteczka i drogi, siebie wśród słuchaczy i tak towarzyszyć mu w jego ziemskiej wędrówce, a także być obecnym przy jego śmierci. Zastanówmy się, co to znaczy. Ni mniej, ni więcej, Loyola