odsłaniają aż do horyzontu<br>łączącego się z nieskalanie niebieskim niebem. Podobnie wieczności nic<br>nie może zasłonić: żadna z chwil, żadne z mniejszych czy większych<br>zdarzeń, nawet katastrofy czy triumfy, jakie zdarzają się w<br>antroposferze.<br> Wzrok zatrzymany na bliższej perspektywie widoku szuka czegoś, co<br>mogłoby krajobraz bardziej zindywidualizować, jakichś ciekawych<br>fragmentów, wyodrębniających się miłym dla oka wyglądem. A więc<br>najpierw na prawo chałupa przesłonięta drzewami, wystylizowana na<br>wiejską, jak z dziewiętnastowiecznych obrazków. Poczucie bliskiego<br>sercu banału rozbija stojąca obok inna "chata" - kubistyczny dom<br>starannie zaprojektowany z szaro-białymi ścianami podzielonymi na<br>prostokąty czarną obwódką prawie w manierze Mondriana. Wyzwanie<br>kontrastu, napięć tradycyjnej