do różnych kultur, epok i cywilizacji, musiał istnieć sposób zagwarantowania mu nieskażonego przekazywania. Sam fakt zmiany, która jest cechą ludzkiego umysłu, domagał się rękojmi niezmienności. Skoro Bogu spodobało się nie ujawnić wszystkich prawd wiary od razu, ale zostawił ich dopełnienie wiekom późniejszym, musiał zostać zapewniony sposób odróżnienia prawidłowego rozwoju od wypaczenia. &lt;q&gt;"Jedyne pytanie zasadnicze brzmi: czy uznany organ nauczania, sam Kościół, działając poprzez papieża i sobór jako wyrocznię niebios, był kiedykolwiek sprzeczny ze swymi orzeczeniami?"&lt;/&gt; ("Rozwój doktryny chrześcijańskiej").<br><br> Historia chrześcijaństwa nie skończyła się wraz ze śmiercią Apostołów. Dzieje Kościoła pokazują, że prawda chrześcijańska żyje, a wraz z następstwem czasów dochodzi do