tych wad nie wykazały. Chirurg miał więc prawo przystąpić do operacji.<br>Jako lekarzy ekspertów powołano czterech profesorów-chirurgów i jednego, również profesora, internistę. Trzech biegłych wywodziło się z miejscowego uniwersytetu, jeden z uczelni poznańskiej, a jeden z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ten ostatni twierdził stanowczo, że jeśli nie udało się pani inżynierowej wyperswadować pomniejszenia biustu, co byłoby najlepszym wyjściem, to nie można było dopuścić do tego, by operacja przeciągnęła się tak długo. Bezpośrednim wynikiem tej długotrwałości był szok organizmu i śmierć. Swe wywody skończył wnioskiem, że "istnieje związek przyczynowy pomiędzy tragiczną śmiercią denatki a wadliwą działalnością oskarżonych".<br>Związek ten potwierdził również biegły z