starymi drzewami. Za osadą na lewo, jak obrócić się do lasu, ciągną się piaski zwane "Saharą", i droga polna tuż za stawem wchodzi w sosnowy zagajnik.<br>Siadłszy przy drodze, twarzą do wody, zaczęli się posilać tym, co było w koszyczku, informując przechodzących, którzy wymówili hasło, żeby szli prosto, potem przez wyrąb do słupa działowego numer 93 - tam się dowiedzą.<br>Po pewnym czasie, gdy jak okiem sięgnąć nikogo nie było widać i już się zdawało, że wszyscy przeszli, Ewa nawiązała do tej nocy, kiedy partia wartowała na cmentarzyku dziadowskim, czekając na pogrzeb Śliwińskiego i Peplaka. Opowiadała właśnie, że dzięki jej listom wybito