uwierzyć, by ten człowiek zdążył przez nie wyskoczyć. Młody Sherlock Holmes stanął bezradnie na środku pokoju. Pomyślał, że życie detektywa pełne jest niespodzianek. Doszedłszy do tego wniosku, zszedł na dół, zostawiając drzwi otwarte. W korytarzyku natknął się na Trociową. Stała z tym samym nie wytartym garnkiem i z tym samym wyrazem bezgranicznej bezmyślności na twarzy. Kiedy ją mijał, zapytała:<br> - Czegoś tam szukał?<br> - Ducha - rzucił rozdrażniony i zaraz zapytał: - Czy ktoś tu schodził z góry?<br> - Nikt.<br> - A ten pan, co tu był przed chwilą?<br> - Przecie on już dawno sobie poszedł... - Nikt nie schodził i nikogo nie było? Trociowa spojrzała na chłopca podejrzliwie