tym inżynieryjnych) jest niższy aniżeli innych uczestników misji (operacji) oraz znacznie ustępuje przygotowaniu naszych pododdziałów wchodzących w skład Sił Zbrojnych ONZ w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w Egipcie i Syrii. Główną tego przyczyną jest decentralizacja kompetencji i rozmywanie się odpowiedzialności związanej z przygotowaniem i kierowaniem polskimi siłami za granicą oraz wyraźna słabość zabezpieczenia logistycznego. Celowe i zasadne jest odtworzenie poprzedniego scentralizowanego systemu przygotowania i kierowania polskimi jednostkami za granicą. Wówczas nasze rozwiązania były przyjmowane i przez kontyngenty innych państw. W odniesieniu do rodzaju wojsk sprowadzało się to do realnego określenia zadań i jednoczesnego nadania odpowiednich kompetencji - zarówno w okresie przygotowawczym, jak