się zagłębiałam. Poczułam, że teraz już wiem, o co chodzi. Gubię się w tym jeszcze, ale już wiem.<br>COSMO: I co to jest?<br>K.N.: Dziecko uświadamia mi upływ czasu. Teraz, mając 28 lat, wiem, że nie mam już czasu, żeby bawić się w jakieś <orig>udawanki</>, że ja muszę się wyrobić do końca życia z pewnymi rzeczami. Nie mogę tracić czasu i nawiązywać przyjaźni, które nie są przyjaźniami. Nie opłaca mi się tkwić w relacjach, które mnie ranią. Nie chcę być raniona - chcę się rozwijać. Stałam się egoistką. W takim dobrym znaczeniu tego słowa. <br>COSMO: W dobrym, bo?<br>K.N.: Nie