bogów, którzy w końcu interweniują bezpośrednio, zabijając Hipolita na prośbę ojca.<br>Ale obok motywacji mitologicznej istnieje u Racine'a motywacja polityczna, która tragediom jego nadaje także charakter dworski. Agamemnon w &lt;name type="tit"&gt;Ifigenii&lt;/&gt; rozważa sprawę ofiary i wyroczni na płaszczyźnie politycznej: jest królem, musi wybierać między obowiązkiem państwowym a szczęściem osobistym. Obok ciężaru wyroczni rozwija się dworska intryga: podstęp, przy pomocy którego Agamemnon próbuje powstrzymać żonę i córkę od przyjazdu, może oszukać kapłanów, może oszukać Ulissesa, nie mógłby natomiast oszukać bogów, gdyby ich obecność była tak realna jak w mitologicznym świecie tragedii greckiej. Mieszają się dwie motywacje, dwa porządki: religijny i historyczny. &lt;page nr=100&gt; Stoją obok