larwy dzisiejszych owadów bezskrzydłych Thysanura i przypuszczalnie miały go również dojrzałe stadia ich permskich krewniaków.<br>Pierwotnie wije miały więc w tarczy głowowej tyle samo segmentów, co trylobity.<br>Najbardziej prymitywne spośród dziś żyjących wijów mają okrywy ciała impregnowane węglanem wapnia, a ich najstarsi, dewońscy i karbońscy, przedstawiciele mieli dobrze wykształcone skrzydlaste wyrostki boczne poszczególnych segmentów (pleury). Wydaje się więc, że wije wywodzą się z pierwotnych stawonogów o pokroju trylobitów.<br>&lt;page nr=322&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Niełatwo jednak wskazać ich przodków wśród niepojętego zróżnicowania anatomii <br>stawonogów, które charakteryzuje wczesny paleozoik.<br>Podwójna liczba odnóży na poszczególnych segmentach odwłoka i wyodrębniona <br>mała głowa nie są wyłączne dla krocionogów. Cechy te częste