ubrać się, a nawet coś przekąsić. Szliśmy teraz Szewską. Kłopotowski przystanął nagle przed wystawą wysypaną nasionami różnych gatunków. Minąłem go i zatrzymałem się przed gablotką ze znaczkami. Po chwili podszedł do mnie; serce zabiło mi mocno. Dotykał łokciem mego łokcia i przez chwilę pozostawałem pod przykrym wrażeniem, że mnie zaraz wyrżnie w szczękę. Ale widać był filatelistą, bo zaczął przyglądać się uważnie znaczkom. Odszedłem powoli, ze znudzoną miną, przeciąłem jezdnię i skryłem się za budką z gazetami. Po chwili ruszył znowu i już bez przygód, w bezpiecznej odległości odprowadziłem go do domu. Zaraz potem pobiegłem do małej kawiarenki na przedmieściu, gdzie