Żałobnikom znów się zrobiło wesoło. Kilku mężczyzn zgłosiło się na ochotnika, żeby popchać wóz. Odwiązali trumnę, postawili ją na środku szosy i wzięli się do dzieła, ale ponieważ i te próby spełzły na niczym, dziewczyna uznała, że chyba istotnie chodzi o zalanie silnika, toteż najlepiej zaczekać kilka minut, aż sam wyschnie. Zawstydzony Stanisław usiadł na trumnie i ukrył twarz w dłoniach; nie dawał się pocieszyć nawet księdzu, choć ten głaskał go po rzadkich włosach i plastrze na głowie.<br>Alicja wysiadła z samochodu i przycupnęła na jednym z grubych pni leżących obok niewielkiej kapliczki z osłoniętą blaszanym daszkiem rzeźbą Chrystusa frasobliwego, wspartego