spojrzenie. Szczęśliwy, układa ramiona zabitej wzdłuż ciała i nie słuchając, co mówi do niego drobna sanitariuszka, której pomógł, odchodzi z powrotem w kierunku pozycji swego plutonu.<br>Był tak zajęty tym, co się w nim działo, że nie zauważył skupionej ciszy, w jakiej stali ludzie na placówce.<br>"Zaraz powiem Jerzemu, że wyskakuję na parę godzin. Ale gdzie też się ona przeniosła? Musiała się przenieść, skoro przyszła jako łączniczka, biedna.<br>&lt;page nr=346&gt; Uciekłem od niej - wyrzucał sobie jak podłość. - Może jest teraz w komendzie odcinka?"<br>- I ty słyszysz? - Jerzy spojrzał na prześwietloną jakimś uśmiechem twarz Ola.<br>- I on słyszy... - zwrócił się do żołnierzy, jakby komunikował