czas miał na torze przeszkód. No więc miał najlepszy. A teraz żegnam. Państwo polskie jest biedne, a ja nie naciągam biedaków na zbędne wydatki.<br>Obrócił się na pięcie, wrócił do pokoju i usiadł na tapczanie. Było tu widniej - nie aż tak, by odczytać wyraz twarzy stającej w progu dziewczyny, ale wystarczająco, by rozpoznać wymowę ruchów. Przypominała tygrysicę, którą tylko pręty klatki powstrzymują przed skokiem.<br>- To nie jest śmieszne - warknęła. - Na tym spotkaniu w Warszawie mają być członkowie rządu!<br>- O Jezus Maria - udał przestrach albo może nabożny szacunek. - A mój garnitur brudny i wymięty. I co ja na siebie włożę?<br>Przyglądała mu