bomby by wytworzyć silne "ciśnienie promieniowania" skierowane równomiernie ze wszystkich stron na cylinder zawierający paliwom termojądrowe. Promieniowanie elektromagnetyczne z wybuchu atomowego, rozchodzące się z prędkością światła, dociera do ładunku termojądrowego o 1 mikrosekundę (10-6 s) wcześniej (przy zadanej geometrii) niż strumień neutronów i fragmentów rozszczepienia. Jest to przedział czasowy wystarczający do pełnego rozwinięcia się reakcji syntezy w ściśniętej przez promieniowanie mieszaninie deuteru i trytu. Następuje wybuch, a neutrony generowane w jego trakcie powodują "dopalanie się" resztek materiału rozszczepialnego, wzmacniając siłę wybuchu.<br>Pierwszy próbny wybuch testujący bombę termojądrową miał miejsce w listopadzie 1952 r. na atolu Eniwetok na Pacyfiku. Wykazał on