trzeba było zaciągnąć pożyczkę w banku na budowę drogi żelaznej w zawrotnej na ówczesne czasy kwocie 60 000 koron. Rada gminy Zakopanego musiała dać notarialne zobowiązanie, że będzie pokrywała oprocentowanie w wysokości 4 procent rocznie od kapitału, udzielonego na budowę, w razie gdyby dochody z przewozów koleją na to nie wystarczały. Część radnych, zwłaszcza tych z ludności napływowej, namówionych przez ludzi nieprzychylnych hr. Zamoyskiemu i dr Chramcowi nie wyraziła zgody na podjęcie tego zobowiązania. Długo trwało przekonywanie przez Chramca tych zacofanych radnych, wreszcie ustąpili pod naciskiem, a może i groźbami ze strony rozsądnych radnych.<br>Przystąpiono do ostatecznego zaprojektowania i zatwierdzenia projektu