Paryżu; inspirowany przez Wiktora Hugo, miał wcielać marzenia poetów o teatrze romantycznym. Był to mieszczący się przy Wielkich Bulwarach teatr Renaissance. Gdy go otwierano, Gérard de Nerval pisał: <gap>. Przywilej na otwarcie teatru Renaissance (wyjednany przez Hugo) otrzymał Antenor Joly. Przywilej ów ograniczał wprawdzie drastycznie prawa teatru: wolno w nim było wystawiać komedie (ale nie tragedie), dramaty, opery (ale najwyżej dwuaktowe) i wodewile. Zakazy przekraczano wystawiając na przykład pełne opery (wielkim powodzeniem cieszyła się np. Łucja z Lamermooru Dionizettiego), a władze administracyjne nie protestowały. Jednak gdy się okazało, że nowy teatr odbiera publiczność subsydiowanym scenom operowym, potraktowano te wykroczenia jako decydujący argument