Tak pokierowały jego losem tajemnicze siły ukryte na dnie jego serca.<br>Nie bogowie są sprawcami ludzkich losów i nie konieczności historyczne. Tragedia Racine'a jest wyrokiem, który człowiek sam na siebie wydaje, gdy poznaje siebie. Tragedia Racine'a jest ostateczną konsekwencją wiedzy psychologicznej. Zabójstwo jest grzechem wobec bogów i zbrodnią wobec prawa, występna miłość jest i grzechem i hańbą. Ale ten, który zabił jest słaby, tchórzliwy, skrzywdzony; kochał czy chciał kochać, chciał uszczęśliwić tego, którego zabił i zgubił. Ten, który kocha, domaga się litości, każdy dręczony namiętnościami jest godzien litości, jakie prawo uchroni go przed nocami samotnych cierpień.<br>Wiedza psychologiczna stwarza możliwość tragedii