Wbrew tytułowi Józef jest postacią drugiego planu. Dzieje się tak nawet w scenie konfrontacji z Faetiferem, który pokazuje obwinionemu zgubiony przezeń płaszcz. Decydujące dla wykładni moralnej dramatu epeisodion piąte o Józefie w więzieniu zostało skomponowane jako rozmowa Pani Starej, Panny i Posła, który opowiada o zachowaniu uwięzionego bohatera, o jego wytrwałości i stoickiej pogodzie ducha w nieszczęściu. Forma podawcza relacji Posła jest uzasadniona konwencją dramatu antycznego i humanistycznego, gdzie była używana do opowiedzenia wydarzeń na scenie nieprzedstawialnych, jak bitwa lub wielkie zgromadzenie (por. relację Posła w Odprawie Kochanowskiego o przebiegu obrad trojańskiego sejmu). Tu stanowi swoisty unik, którego przyczyn doszukiwać się