dzisiejszej perspektywy widać, że było ono błędne, nie kwestionuje to wszakże w niczym samej idei kanonu i jego zasadności. W ocenie krytyków , ale także pisarzy i - zapewne - dużej części publiczności literackiej rzeczy właśnie tak się układały, to poezja miała wyznaczać wartościowe cechy młodopolskiej literatury. <br>Kanon, jeśli traktuje się go jako wytwór historii, nie może być kwestionowany - nawet wówczas, gdy dzisiaj innych pisarzy i inne dzieła wprowadziłoby się w jego obręb; tak na przykład Ryszard Nycz pisząc o tym, co najwartościowsze w literaturze Młodej Polski, wymienia "pierwszą czwórkę": Berent, Brzozowski, Irzykowski, Leśmian. Tylko ostatni z tej wielkiej czwórki był w tamtych czasach