Typ tekstu: Książka
Autor: Ziomek Jerzy
Tytuł: Renesans
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1973
Autor: Ziomek Jerzy
Tytuł: Renesans
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1973
końca nadzieje:
Albo łzami gęstymi wszytek się oblewam,
Albo serdeczne ognie wzdychaniem odkrywam.
Ognie, które by w popiół dawno mię spaliły,
Gdyby mię łzy wilgotne często nie kropiły,
Które tak często płyną, żeby już me ciało,
By go ogień nie suszył, wodą być musiało.
([58] Fraszka do Zosie)
To raczej wytworność niż wyznanie - bliżej tym wierszom do łacińskiej twórczości erotycznej Krzyckiego niż do Rytmów.
Dałbym ci serce moje, ale nic cudzego
Nie chcę dać: tyś jest panem, nie ja, serca mego.
([55] Kolęda do Zosie)
Paradoks, którym posłużył się poeta, jest efektem retorycznym. Uniesienia zakochanego i głębokie żale byłyby tu tylko
Albo łzami gęstymi wszytek się oblewam,
Albo serdeczne ognie wzdychaniem odkrywam.
Ognie, które by w popiół dawno mię spaliły,
Gdyby mię łzy wilgotne często nie kropiły,
Które tak często płyną, żeby już me ciało,
By go ogień nie suszył, wodą być musiało.
([58] Fraszka do Zosie)
To raczej wytworność niż wyznanie - bliżej tym wierszom do łacińskiej twórczości erotycznej Krzyckiego niż do Rytmów.
Dałbym ci serce moje, ale nic cudzego
Nie chcę dać: tyś jest panem, nie ja, serca mego.
([55] Kolęda do Zosie)
Paradoks, którym posłużył się poeta, jest efektem retorycznym. Uniesienia zakochanego i głębokie żale byłyby tu tylko
końca nadzieje:<br>Albo łzami gęstymi wszytek się oblewam,<br>Albo serdeczne ognie wzdychaniem odkrywam.<br>Ognie, które by w popiół dawno mię spaliły,<br>Gdyby mię łzy wilgotne często nie kropiły,<br>Które tak często płyną, żeby już me ciało,<br>By go ogień nie suszył, wodą być musiało.</><br>([58] Fraszka do Zosie)<br><br>To raczej wytworność niż wyznanie - bliżej tym wierszom do łacińskiej twórczości erotycznej Krzyckiego niż do Rytmów.<br><br><q>Dałbym ci serce moje, ale nic cudzego<br>Nie chcę dać: tyś jest panem, nie ja, serca mego.</><br>([55] Kolęda do Zosie)<br><br>Paradoks, którym posłużył się poeta, jest efektem retorycznym. Uniesienia zakochanego i głębokie żale byłyby tu tylko
