naród taki bardziej nerwowy, reagujący gwałtownie, ale nie grzeszący ani wytrwałością, ani konsekwencją (choć podobno wszystkie dotychczasowe charakterystyki tej nacji są już zdezaktualizowane!). Mam wrażenie, że naród znalazł się teraz w takim stanie przesilenia: niby jeszcze impet trwa, jeszcze poczucie wielkiego zrywu nie wygasło, ale przycicha, przygasa, blednie w sytuacji wytworzenia się pewnej szarej codzienności, której zresztą bardziej godziłby się tytuł szarej niecodzienności, ale w końcu chodzi o to samo: o pewne zawiśnięcie w jakiejś niedookreślonej sytuacji.<br>Jeszcze na wiosną krążyła anegdotka: czy może być w Polsce gorzej (a chodziło o stan ekonomiczny, o zaopatrzenie sklepów)? Odpowiedz brzmiała: Nie. Bowiem gdyby mogło