dane do tyczenia tych punktów (najczęściej kierunek i odległość).<br>4. Tyczenie sprowadza się do ustawienia lunety na obliczonym kierunku i odłożeniu obliczonej odległości.<br>Kontrola poprawności tyczenia osnowy lokalizacyjnej polega na bezpośrednim pomiarze odległości między tyczonymi punktami i porównaniu ich z wielkościami projektowanymi. Bardziej rozwinięty sposób kontroli polega na niezależnym wyznaczaniu (wytyczaniu) tych samych punktów z innego stanowiska, a następnie pomiarze bezpośrednim odległości między wytyczonymi punktami i porównaniu wielkości otrzymanych z pomiaru z wielkościami projektowanymi (rys. 4.1).<br>Regularne osnowy realizacyjne zakłada się w postaci regularnych figur geometrycznych, najczęściej kwadratów lub prostokątów o orientacji zgodnej z głównymi osiami inwestycji (rys. 4.2