opartych na kwestionowaniu i ośmieszaniu ponadczasowych wartości - i na lansowaniu tych złudzeń i profanacji wszelkich świętości w środkach komunikacji społecznej. Jak bowiem rodzina może spełnić swe zadania wychowawcze, jeśli od lat mówi się o prawach dziecka, o rzeczniku praw dziecka, bez jednoczesnego mówienia o powinnościach dziecka i granicach tego prawa, wytyczanych przez prawa innych? Jak rodzice mogą mieć siłę oddziaływania wychowawczego, jeśli dziecko wie, że ono ma prawo, a rzecznicy praw dziecka o prawie rodziców nie mówią? Można teraz pytać, gdzie są rodzice i dlaczego dzieci rządzą ulicami miast? Można obwiniać rodziców, że nie wychowują swych dzieci, ale jaki jest ich