się, zaczyna mnie przerażać w tej wizji przeszłości, którą stworzyliście razem z papieżem. Jakiś cień padł mi na moje serce. Ja chcę do mamy.<br> BEZDEKA<br> obejmując ją<br>Cicho, dziecinko. Ja za to uwierzyłem w moją przyszłość. Wracam do Sztuki i będę szczęśliwym. Będziemy szczęśliwi oboje. Zacznę malować spokojnie, bez żadnego wyuzdania formy i skończę moje życie jak dobry katolik.<br> JULIUSZ II<br> wybucha śmiechem<br>Cha, cha, cha!<br> ELLA<br>Skończysz życie? Ja je dopiero z tobą zaczynam.<br> BEZDEKA<br>Jestem stary - musisz to raz zrozumieć.<br> ELLA<br>Masz lat czterdzieści sześć - wiem. Czemu jednak twarz twoja mówi co innego? Czyż dusza może być tak inną