niego należała także promulgacja ustaw, prawo żądania ponownego ich rozpatrzenia, wydawanie dekretów w sprawie rozwiązania Zgromadzenia Narodowego (po przyjęciu wniosku przez Radę Ministrów).<br>Uzyskanie wyraźnego wpływu na życie polityczne ułatwił prezydentowi fakt znacznego rozbicia opinii publicznej i poważnie rozbicie partyjne społeczeństwa. W tej sytuacji prezydent zyskał możliwości swobodnego manewrowania i wywierania wpływu na politykę państwa, dzięki czemu stał się osobistością o dużym znaczeniu.<br>Najbardziej widoczna, w porównaniu z III Republiką, jest zmiana roli ustrojowej i pozycji prawnej premiera. Organu tego nie znała konstytucja 1875 r. wspominając zaledwie w dwu artykułach o Radzie Ministrów. Konstytucja 1946 r. poświęciła rządowi cały rozdział VI, nie