autobiograficznych powieści (Wiek męski, Wiek klęski, Nareszcie lata pokoju!), wydana w Londynie, jest zapomniana, chociaż odtwarza wiernie przygody inteligenta pewnego pokroju przed wojną i podczas wojny, nie tylko, zawiera też dokładny opis sowieckiej obławy na ludność Wilna i okolic przeznaczoną do deportacji. Jest tu nawet nigdzie indziej nie spotykany obraz wywózki z wiosek nad jeziorami trockimi: aresztowanych ładowano w łodzie i łodziami dostarczano do Trok. Dlaczego mnie w okupacyjnej Warszawie nie przyszłoby do głowy stowarzyszać się z Trościanką, a mógł to zrobić Jerzy Zagórski? Cały mój fanatyzm. Czy rodzaj instynktu wyłączającego pewne kategorie ludzi poza obręb oczekiwań.<br> Powieści przeczytałem. Mają dość