jest rzeczą oczywistą, iż skutkiem A jest a "; albo "wiemy, że przyczyną a musi być A " itp.. Sformułowania te mają, jak się zdaje, wyrażać myśl, że na gruncie przyjętych (choćby milcząco) założeń kanony indukcji eliminacyjnej stają się niezawodnymi sposobami wnioskowania. Jeśliby tak było, to kanony Millowskie powinny wynikać ze wspomnianego wyżej postulatu i ewentualnie jakichś dodatkowych założeń. To właśnie zagadnienie wypadnie nam teraz rozważyć.<br> Posłużmy się w tym celu układem, dla którego n = 3 , ponieważ zapis znacznie się przez to uprości, a uzyskane wyniki dadzą się z łatwością uogólnić na układ o dowolnej liczbie wejść. W układzie takim mamy oczywiście 2