pamięci, wyblakły, zszarzały. Mnie razi tylko słońce.<br>&lt;tit&gt;1<br>Bitwa pod Kannami&lt;/&gt;<br>Nie wiedziałem wtedy jeszcze nic o Ikarze, lecz gdy się patrzyło ze<br>wzgórza na tę rozciągającą się w dole równinę, aż kusiło, żeby rozpiąć<br>na całą szerokość ręce, zatrzepotać nimi parę razy w powietrzu i wzbić<br>się ponad nią, wyżej i wyżej, i zatoczywszy jedno, drugie koło ponad<br>naszym domem, poszybować aż do Gór Pieprzowych i tam osiąść na ich<br>wybrzuszonym cyplu czy obok, na którymś z wybulonych przęseł kolejowego<br>mostu, czy nawet popłynąć razem z Wisłą, ponad nią, dopóki sił starczy,<br>aż do jej kresu.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br> Podniosłem błagalny wzrok na