niż o 3-40. Zauważa się ponadto sezonową &#132;pulsację" pasatów, a więc ich sezonowe przesunięcie w kierunku zachodnim w porównaniu z pozycją zajmowaną w porze letniej. To sezonowe równoleżnikowe nasuwanie i cofanie się pasatów jest przypisywane termicznemu oddziaływaniu oceanu (por. rys. 8.4.1.2).<br> Nad każdym dobrze rozbudowanym wyżem barycznym następuje osiadanie powietrza odznaczającego się typem równowagi stałej z inwersją temperatury lub izotermią. Z tego powodu osiadające powietrze na obszarze występowania pasatów tworzy warstwę o miąższości kilkuset metrów zalegającą na wysokości ok. 1200-2000 m. Jest to tzw. warstwa inwersji pasatowej, która hamuje rozwój prądów konwekcyjnych (rys. 8.4