wszystkich opuszczony; w strasznej samotności wobec wszystkich obaw i trwóg idąc na śmierć, by biedny rodzaj ludzki uwolnić od poddaństwa tyranii. To jest największa i rzeczywista tragedia świata a także prawdziwy punkt wyjścia i najważniejszy temat naszego dramatu"&lt;/&gt;. Podobnie Adam Müller - dramat patriotyczny i religijny powinien kierować myśli człowieka ku wyższym formom egzystencji; i chociaż jego los jest w rękach przeznaczenia, to w gestii człowieka pozostaje motywacja akcji dramatycznej.<br>Idea jest dana, a poetycki kształt dramatu mistycznego miał zależeć wyłącznie od natchnienia i woli poety, toteż nie był to temat do programowej dyskusji; można było najwyżej roztrząsać walory dzieł już opublikowanych