Nie zbliżaj się do mnie!<br>Słaniając się przeszedł do gabinetu, zamknął drzwi na klucz i osunął się bezsilnie na fotel. Krew huczała mu w skroniach. Zapadał się na dno rozpaczy. Głęboka ojcowska miłość stała się jedynym sensem jego istnienia, a teraz słowa Ewy brzmiały mu w uszach jak szyderstwo i wyzwanie losu. Po dziesięciu latach znów usłyszeć odgłosy dawnego zberezeństwa! Wtedy, na ulicy, propozycja Ewy wstrząsnęła nim. Teraz czuł się zdruzgotany, zraniony w swojej godności ludzkiej. Siedział i myślał. Przez całe życie jego nienasycone serce pożądało na próżno miłości kobiety. I oto wyznanie, którego zawsze tak pragnął, padło z ust Ewy