tam jeszcze...<br> Sam japoński nie interesuje mnie specjalnie. Język bardzo trudny i poza Japonią całkowicie nieprzydatny. Zamierzam opanować jedynie podstawowy zapas słów i zwrotów ułatwiający mi pobyt wśród Japończyków. Natomiast tajemnicze hieroglify podniecają i pociągają moją wyobraźnię. Może dzieje się tak z racji ich przepastnego wieku. Może hermetycznej tajemniczości. Może wyzywającego charakteru zagadki trudnego do rozwiązania problemu na miarę równań matematycznych. Coś niezwykłego!<br> Mój notes, luźne kartki, opakowania niesionych akurat towarów pokrywają się bezustannie nowymi znakami. Potem "w domu" przepisuję to wszystko do dużego zeszytu. Wielokrotnie - i to w Japonii jest przeurocze - w pociągu czy po prostu na ulicy ludzie, widząc